Бурен синузитис

Пулфурен максиларниот синузитис е воспаление на максиларните шуплини кои се карактеризираат со силни главоболки , кои најчесто се забележани во фронталниот дел, како и висока температура, оток на мукозните мембрани, испуштање гнојни содржини од носот, што резултира со губење на мирис.

Синузитисот е доста опасна болест. Покрај сериозните последици кон кои може да доведе, симптомите на болеста се лажни, поради што пациентот може да направи неправилна дијагноза и само-лекување, со што се усложнува ситуацијата.

Симптоми на гноен антритис

Главниот симптом и главниот сигнал за присуството на гноен синузитис е болка во проекцијата на засегнатиот синус. Со развојот на болеста, болката станува дифузна, што предизвикува пациенти да се жалат на тешка главоболка, што е значително полошо кога главата е навалена. Однадвор, манифестацијата на болеста изгледа како едем над максиларниот синус. Исто така, може да се забележи црвенило на кожата на лицето. Ако левата и десната страна на носот се појавуваат едем, тогаш пациентот има акутен билатерален, пурулентен максиларниот синузит.

Симптоми кои можат да го заведат пациентот:

Дури и ако се чини дека го имате вообичаениот ринитис, сепак треба да видите лекар, без да ја чекате компликацијата на ситуацијата.

Третман на гноен синузитис

Несоодветната терапија е опасна бидејќи може да придонесе за развој на опасни компликации кои можат да им наштетат не само на работата на ЕНТ органите и очите, туку и на мозокот, па затоа лекувањето треба да биде веднаш и под надзор на лекар.

Треба веднаш да се забележи дека народните лекови во овој случај можат да помогнат само во комбинација со лекови и само под надзор на лекар. Друга честа грешка е што многу луѓе, обидувајќи се да ја излечат болеста дома, користат затоплување, што е строго забрането во гноен синузитис.

Прво, во третманот на пурулентен максиларниот синузитис, се пропишуваат антибиотици, најчесто се употребуваат лекови од групата цефалоспорини (на пример, Цефиксим) и макролиди (Кларитромицин), а често и во комплексен третман се вклучени и лекови од пеницилинската група. Исто така, антибиотиците можат да се администрираат интрамускулно. Обично текот на третманот трае 7-10 дена. Кога се препишуваат лекови, многу е важно да се утврди дали пациентот е толерантен за одредени супстанции.